Ο Κόννελ και η Μαριάν είναι συμμαθητές και μεγαλώνουν στην ίδια μικρή πόλη στην Ιρλανδία, οι ομοιότητές τους όμως τελειώνουν εδώ. Η Μαριάν μένει με την οικογένειά της σε μια έπαυλη, ενώ η μητέρα του Κόννελ είναι η καθαρίστριά τους.
O Κόννελ είναι δημοφιλής και τον συμπαθούν όλοι στο σχολείο, η Μαριάν δεν έχει φίλους. Μια μέρα όμως, ξεκινούν οι δυο τους μια αμήχανη κουβέντα και η ζωή τους αλλάζει. Έναν χρόνο αργότερα είναι φοιτητές στο Δουβλίνο. Η Μαριάν έχει γίνει κοινωνική, σε αντίθεση με τον Κόννελ που, ντροπαλός τώρα και ανασφαλής.
Έπειτα από την επιτυχία του «Συζητήσεις με φίλους» η πολυσυζητημένη συγγραφέας Ιρλανδικής καταγωγής Σάλι Ρούνεϊ επιστρέφει στις εκδόσεις Πατάκη με την κυκλοφορία του «Κανονικοί άνθρωποι».
Πρόκειται για το δεύτερο και πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο της συγγραφέως, το οποίο πρόσφατα μάλιστα μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη μέσω της ομώνυμης σειράς.
Το μυθιστόρημα διακατέχεται από το γνώριμο -για τους αναγνώστες του πρώτου βιβλίου της- επιτηδευμένα λιτό, ευθύ, αποστασιοποιημένο, με ελαφριές νότες χιούμορ ύφος της Ρούνεϊ.
Οι χαρακτήρες που παρουσιάζει ακριβώς όπως και στο «Συζητήσεις με φίλους» είναι τέλεια ατελείς, με ανθρώπινα ελάττωμα που τροφοδοτούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, παράλληλα όμως είναι όλοι άχρωμοι, χωρίς έντονη προσωπικότητα γεγονός αρκετά οξύμωρο για άτομα τόσο νεαρής ηλικίας, που βρίσκονται στην ακμή της ζωής τους.
Μέσα από τη διερεύνηση των σχέσεων, σκέψεων και μοτίβων συμπεριφορών των χαρακτήρων της η συγγραφέας καταφέρνει, να φέρει στην επιφάνεια και να προβάλλει με τόλμη, ωμότητα, ειλικρίνεια και βαθειά συγκινητικό τρόπο κοινωνικά ζητήματα όπως η κατάθλιψη, η αυτοκτονία και η ενδοοικογενειακή βία.
Στα αρνητικά του βιβλίου πρέπει να προσάψω την επαναλαμβανόμενη λήξη και έναρξη της σχέσης των δύο πρωταγωνιστών – η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τοξική ή αδιάφορη καθώς η χημεία μεταξύ τους και η αμοιβαία αγάπη τους ήταν εμφανής – που σύντομα κατέληξε κουραστική και μη ρεαλιστική.
Τέλος προσωπικά μέσα από αυτό το βιβλίο διέκρινα τις έντονες μισανδρικές τάσεις της συγγραφέως, τις οποίες επιβεβαίωσα αφότου ανέτρεξα στο προηγούμενο βιβλίο της («Συζητήσεις με φίλους»). Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν όλοι οι πατέρες των βασικών χαρακτήρων όπου είναι ανεξαιρέτως απόντες ή κακοποιητικοί.
Σε γενικές γραμμές κανένας χαρακτήρας δεν είναι αδαμαντινος, λεπτομέρεια που όπως έχω τονίσει και στις δύο κριτικές μου εκτιμώ ιδιαίτερα στα βιβλία της Ρούνεϊ, όμως και στις δύο περιπτώσεις οι γυναίκες έχουν προβλήματα λόγω των ανδρών ενώ οι δεύτεροι ακριβώς επειδή είναι άνδρες.
Ως σύνολο λοιπόν το βιβλίο μου φάνηκε μέτριο με αρκετές όμορφες εξάρσεις. Επειδή ικανοποιεί τα “απαραίτητα” χαρακτηριστικά για το είδος στο οποίο υπάγεται θα το βαθμολογούσα με ένα 7,5/10 όμως αμφιβάλλω αν θα ξανά στήριζα τη συγγραφέα.
Από το πρώτο κι όλας μυθιστόρημα της θεώρησα το ντόρο που έγινε γύρω από το όνομα της υπερβολικό. Και τα δύο βιβλία της κύλησαν γρήγορα και ευχάριστα, όμως δεν θεωρώ, ότι μπορούν, να προσφέρουν στον αναγνώστη τους κάτι μοναδικό, που θα το συντροφεύει έπειτα από την ανάγνωση τους ή κάτι πρωτότυπο στο χώρο του βιβλίου.
Είναι ευνόητο βεβαίως, ότι δεν γίνεται, να απαιτούμε από κάθε βιβλίο, που διαβάζουμε, να μας συγκλονίζει και αλλαζει τη ζωή μας, όμως οι εμμονές της Σάλι Ρούνεϊ με έχουν κουράσει και θεωρώ, ότι η δημοσιότητα και οι διθυραμβικές κριτικές, που έλαβαν και τα δύο μυθιστόρημα της θα μπορούσαν, να χαρακτηριστούν τουλάχιστον αναίτια.
Τίτλος: Κανονικοί άνθρωποι/ Normal people
Συγγραφέας: Σάλι Ρούνεϊ
Εκδόσεις: Εκδόσεις Πατάκη
Αριθμός σελίδων: 352
Κατηγορία: Κοινωνικό μυθιστόρημα
Βαθμολογία: 7,5/10
Ευχαριστώ θερμά τις Πατάκη για το αντίτυπο του βιβλίου, που μου διέθεσαν.
Ιωάννα Δημητσάνου